ล่ำซำ

ชื่อวิทยาศาสตร์ Scientific name: Diospyros  buxifolia  (Blume) Hierm

ชื่อสามัญ Common name:

ชื่ออื่น Other name(s): หูหนู , สั่งทำ, รีบู,  รีเภา

ชื่อวงศ์ Family name:

ลักษณะ: ไม้ยืนต้น ความสูงของเขาถ้าอยู่ในป่าธรรมชาติ สูงได้ถึง 25เมตร  ทรงพุ่มแผ่กว้าง ไม่เป็นระเบียง ใบทึบแน่น  ลำต้น   ผิวเรียบ เปลือกผิวสีน้ำตาลเข้ม  เป็นต้นไม้โตช้ากว่าหูกระจง  ให้ใบสวย เขียวตลอดปี  ใบไม่ค่อยร่วงเท่าหูกระจง  กิ่งก้านแผ่กว้างไม่เป็นระเบียงเหมือนหูกระจงที่จะแผ่นเป็นชั้น สวยงาม  แต่อาศัยให้ร่มเงาได้ดีไม่แพ้หูกระจง ระบบรากเป็นระบบรากแนวดิ่งไม่แผ่ไปตามผิวดินเหมือนหูกระจง

ต้นหูหนู  เป็นต้นไม้ในตระกูลเดียวกับมะเกลือ เป็นไม้เนื้อแข็ง สีดำ  ชื่อในภาษาอังกฤษจะใช้ว่า Black Ebony  แต่เป็นคนละชนิดกับ Black African Ebony หรือไม้มะเกลือดำแอฟริกัน ที่เขาเอาเนื้อไม้ไปทำชิ้นเครื่องดนตรี พวกเปียโน ไวโอลีน  วิโอล่า ดับเบิลเบส เชลโล่ หรือแทปกีตาร์ (fingerboard)

ใบ ดอก: ใบ เรียงตัวคล้ายใบมะขาม ใบละเอียดเล็ก สีเขียวเข้ม ผิวใบเป็นมันทั้งสองด้าน ปลายใบมน ขอบใบจะเรียบ  ตามแนวเส้นกลางใบจะมีขนอ่อนขึ้น ไม่มีช่วงทิ้งใบจนโกร๋นหมดต้น  ต้นหูหนูเป็นต้นไม้ที่มีทั้งต้นเพศผู้และต้นเพศเมีย  บางคนคงจะสงสัยแล้วจะรู้ได้ไง ว่าต้นไหนต้นเพศผู้ ต้นไหนเป็นเพศเมีย  เขาแยกเพศโดยสังเกตจากการออกดอกของต้น  ถ้าเป็นต้นเพศผู้ จะออกดอกเป็นช่อเล็ก ช่อละ1-5ดอก มีกลีบเลี้ยง 4 กลีบรองฐานดอก ส่วนต้นเพศเมีย ดอกเขาจะไปออกตามง่ามใบ ขนาดจะใหญ่กว่าดอกของต้นเพศผู้เล็กน้อย ออกดอกประมาณเดือนกุมภาพันธ์-กรกฏาคม

ผล:  
ดิน: ปลูกได้ในดินเกือบทุกชนิด ยกเว้นดินที่มีน้ำท่วมขัง  ทนแล้ง
แสงแดด: ชอบแดดจัดๆ
น้ำ: ไม่ต้องการน้ำมาก

การใช้งานและอื่นๆ: ด้วยความที่ทรงพุ่มแผ่กว้าง แน่นใหญ่ ส่วนใหญ่จะนิยมปลูกประดับริมถนน ริมทาง เพื่อให้ร่มเงากับคนที่สัญจรผ่านไปมา หรือปลูกให้ร่มเงาในบริเวณบ้าน  แต่ไม่ควรปลูกใกล้บ้านมากนัก อย่างน้อยๆ ก็ควรจะเว้นระยะห่างจากตัวบ้านหรืออาคารสิ่งปลูกสร้าง 5-6 เมตรขึ้นไป

ข้อมูลอ้างอิง: https://community.akanek.com/th/plant-profile/ต้นหูหนู-ตัวตายตัวแทนต้นหูกระจง